Angioplastyka tętnic wieńcowych jest zabiegiem, polegającym na udrożnieniu zwężonej lub nawet zupełnie zamkniętej tętnicy wieńcowej bez konieczności otwierania klatki piersiowej.

Podstawą wszystkich zabiegów przezskórnych w leczeniu choroby niedokrwiennej serca jest cewnikowanie naczyń wieńcowych. Za pomocą przyrządów wprowadzanych do światła tętnic wieńcowych poszerza się zwężone naczynia krwionośne, zgniata lub usuwa blaszkę miażdżycową lub zatory będące przyczyną niedokrwienia (rewaskularyzacja – przywrócenie przepływu krwi do obszaru mięśnia sercowego objętego niedokrwieniem), a często wprowadza się do naczynia stent, czyli miniaturową „sprężynkę” zbudowaną z cienkiej siatki, umieszczaną w świetle zwężonego naczynia w celu zwiększenia i utrzymania jego drożności.

Wskazania do tego zabiegu można podzielić na pilne oraz planowe. Do pilnych wskazań (najczęściej z wszczepieniem stentów) należą ostre zespoły wieńcowe (zawał serca). Zabieg przezskórnej angioplastyki stosuje się jako leczenie pierwszego wyboru lub w ramach tak zwanej interwencji ratunkowej. Praktycznie każdy pacjent z zawałem serca powinien przejść angioplastykę naczyń wieńcowych.