Przezskórne zamknięcie ubytku przegrody międzyprzedsionkowej to małoinwazyjna metoda leczenia wad serca takich jak:

• ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej typu ASD, tzw. „rzeczywisty otwór” w przegrodzie pomiędzy przedsionkami serca,
• przetrwały otwór owalny (PFO – czyli niedomknięta „zastawka” z okresu rozwojowego w przegrodzie między przedsionkami).

Standardową metodą zamykania ubytków w przegrodzie międzyprzedsionkowej jest przezskórna implantacja specjalnego okludera zbudowanego z dwóch elastycznych dysków (parasolek). Po miejscowym znieczuleniu okolicy pachwiny nakłuwa się żyłę udową i wprowadza się przez żyłę główną dolną cewnik diagnostyczny do prawego przedsionka serca. Jego końcówką lekarz przechodzi przez istniejący ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej do lewego przedsionka serca. Następnie przez ten cewnik wprowadza się okluder do zamykania ubytku. W lewym przedsionku serca zostaje otwarta i dopasowana połowa systemu (jeden dysk). Następnie po prawej stronie przegrody zostaje otwarta druga część systemu (drugi dysk). Po dokonaniu kontroli prawidłowości implantacji za pomocą echokardiografii przezprzełykowej, system zostaje odłączony odpowiednim mechanizmem zwalniającym. Cewnik zostaje usunięty, a miejsce nakłucia żyły zamknięte.

Zabieg wykonywany jest pod kontrolą promieniowania rentgenowskiego i wymaga podawania kontrastu (płynu widocznego w promieniach rentgena). Pozycjonowanie okludera odbywa się pod kontrolą echokardiografii. Po wypisaniu ze szpitala konieczne są kontrolne wizyty po miesiącu,  trzech, sześciu i dwunastu miesiącach. Kontrole po zabiegu oceniają prawidłowość implantacji oraz wykrywają ewentualne powikłania.